Σε περιπτώσεις κρίσιμων βλαβών επιβάλλεται η αποσυναρμολόγηση των περιοχών του μνημείου, που παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα. Η διαδικασία αποσυναρμολόγησης περιλαμβάνει την απομάκρυνση των οξειδωμένων συνδέσμων και των υλικών πληρώσεως.

Μετά την απελευθέρωση των μελών επιχειρείται η δομική αποκατάστασή τους στο εργαστήριο. Όπου απαιτούνται συμπληρώματα, αυτά κατασκευάζονται από νέο πεντελικό μάρμαρο. Για την κατασκευή τους διαμορφώνονται χυτά έκτυπα των ελλειπόντων τμημάτων (εκμαγεία) και με τη χρήση σημειοθέτη (πονταδόρου) μεταφέρονται τα σημεία (πόντοι) του εκμαγείου στο νέο μάρμαρο. Το συμπλήρωμα μετά την κατασκευή του συγκολλάται στο αρχαίο μάρμαρο με οπλισμό τιτανίου και τσιμεντοκονίαμα. Τόσο οι διατομές των ράβδων τιτανίου όσο και το μήκος τους, προκύπτουν μετά από στατικό υπολογισμό. Οι οπές για τις ράβδους τιτανίου δεν καταλήγουν ποτέ στις εξωτερικές επιφάνειες των μελών.

Αφού αποκατασταθούν, τα αρχιτεκτονικά μέλη ανατοποθετούνται στις αρχικές τους θέσεις και συνδέονται με ελάσματα από τιτάνιο διαμορφωμένα σε συνδέσμους και γόμφους. Κατά την ανατοποθέτηση των μελών επιτυγχάνεται η άρση των γεωμετρικών παρα- μορφώσεων των περιοχών που αποσυναρμολογήθηκαν, ώστε να προσεγγίζεται κατά το δυνατόν η αρχική μορφή του μνημείου.

Εκτός από τα αποσυναρμολογημένα αρχιτεκτονικά μέλη, αποκαθίστανται και εντάσσονται στο μνημείο, διάσπαρτα αρχαία μέλη που αναγνωρίζονται και τοποθετούνται στην αρχική ή σε ομόλογη θέση. Η αναστήλωση των ταυτισμένων αρχαίων μελών υποβοηθείται, εάν είναι απαραίτητο, με την ένταξη στο μνημείο ολιγάριθμων αρχιτεκτονικών μελών κατασκευασμένων εξ ολοκλήρου από νέο μάρμαρο. Σε ορισμένες περιπτώσεις προτιμάται για λόγους ευστάθειας η τοποθέτηση, κατ’ εξαίρεση, στο μνημείο αρχιτεκτονικών μελών εξ ολοκλήρου από νέο μάρμαρο, αντί της αναστήλωσης συμπληρωμένων με νέο μάρμαρο αρχαίων μελών, που σώζονται σε θραυσματική κατάσταση.

Print