Η νέα περίοδος των έργων που εντάχθηκαν στο ΕΣΠΑ 2014-2020 περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο πρόγραμμα επεμβάσεων στον Παρθενώνα που εστιάζεται κυρίως στο αέτωμα της δυτικής πλευράς και στους πλευρικούς τοίχους του σηκού του μνημείου.

Το 2016-2017, μετά από διερεύνηση του ζητήματος της εργοταξιακής υποδομής του Παρθενώνα αποφασίστηκε η μεταφορά του γερανού Potain, που από το 2002 εξυπηρέτησε αρχικά την αναστήλωση της βόρειας και στη συνέχεια της δυτικής πλευράς του μνημείου, στο εσωτερικό του μνημείου και η απομάκρυνση του γερανού Derrick που είχε εγκατασταθεί στον σηκό από το 1983. Η απομάκρυνση του τελευταίου κρίθηκε αναγκαία μετά από συνεχείς και απρόβλεπτες βλάβες που παρουσίαζε. Ο εν λόγω γερανός αποφασίστηκε να μη καταστραφεί, αλλά μεταφέρθηκε, τον Δεκέμβριο 2017, στο Τεχνολογικό Πάρκο του ΕΜΠ, στο Λαύριο όπου θα εκτίθεται ως το σημαντικότερο εργαλείο της αναστήλωσης του Παρθενώνα, επί μια τριακονταετία.

Σύμφωνα με τη μελέτη των Ρ. Χριστοδουλοπούλου και Β. Μανιδάκη  ο γερανός κυλίεται επί τροχιών, ώστε να εξυπηρετούνται όλες οι εργασίες και στις δυσμενέστερες περιπτώσεις ανύψωσης φορτίων, ενώ η υπόβασή του εκτείνεται έως τον δυτικό τοίχο του σηκού. Η μεταφορά των γερανών επέβαλεεκτός από τη μετακίνηση μεγάλου αριθμού αρχιτεκτονικών μελών, ώστε αυτά να βρεθούν στην περιοχή εμβέλειάς του,τη διάλυση και μεταφορά εργαστηρίων που είχαν εγκατασταθεί στο δυτικό τμήμα του σηκού.

Τον Ιούνιο του 2017 ξεκίνησε το πρόγραμμα αποκατάστασης του δυτικού αετώματος. Το έργο έχει σωστικό χαρακτήρα, καθώς στοχεύει στην απομάκρυνση των οξειδωμένων συνδετηρίων στοιχείων της επέμβασης Μπαλάνου, τη συντήρηση και ενίσχυση των αρχιτεκτονικών μελών, καθώς και την άρση των αποκλίσεων και την ενίσχυση της έδρασης των λίθων του ορθοστάτη, που παρουσιάζει τα μεγαλύτερα στατικά προβλήματα. Σύμφωνα με τις εγκεκριμένες μελέτες για την αποκατάσταση του ορθοστάτη του τυμπάνου (μελέτη Β. Μανιδάκη και Λ. Παλαιολόγου) και για την αποκατάσταση του αντιθηματικού τοίχου (μελέτη Κ. Σκαρή), προβλέπεται η αποσυναρμολόγηση των 3 μεσαίων λίθων του τυμπάνου και των ανώτερων στρώσεων του αντιθηματικού τοίχου,  η δομική αποκατάσταση και η ανατοποθέτησή τους στο μνημείο.Ένας τέταρτος ορθοστάτης όπως και αρκετοί λίθοι του αντιθηματικού τοίχου θα ενισχυθούν επί τόπου. Για την ασφαλή έδραση και σύνδεση των μελών μεταξύ τους θα ενσωματωθούν σε αυτά ελάχιστα συμπληρώματα από νέο μάρμαρο, ενώ θα χρησιμοποιηθούν και ειδικού σχεδιασμού συνδετήρια στοιχεία από τιτάνιο.

Οι πλευρικοί τοίχοι του σηκού είχαν καταστραφεί κατά το μεγαλύτερο μέρος λόγω της έκρηξης του 1687 και αναστηλώθηκαν μερικώς στα νεώτερα χρόνια (1844 και 1928) με λιθοπλίνθουςπου τοποθετήθηκαν στο δυτικό τμήμα τους, σε τυχαίες θέσεις. Κατά τη δεκαετία του ’90 αποσυναρμολογήθηκαν τα αναστηλωμένα τμήματα, αφαιρέθηκαν τα οξειδωμένα σιδηρά συνδετήρια και μελετήθηκαν οι εναλλακτικές δυνατότητες μιας νέας αναστήλωσης, με στόχο την αναδιάταξη των λιθοπλίνθων στις αρχικές τους θέσεις (μελέτες: Ν. Τογανίδης-Κ. Ματάλα και Ν. Τογανίδης-Κ. Παράσχη).  Την περίοδο 2012-2015 πραγματοποιήθηκαν εργασίες δομικής αποκατάστασης και ανατοποθέτησης στις στρώσεις του τοιχοβάτη, του ορθοστάτη και του πρώτου δόμου του βορείου τοίχου του σηκού, σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη, όπως τροποποιήθηκε από τον Κ. Σκαρή.

Στο πλαίσιο του τρέχοντος προγράμματος ΕΣΠΑ 2014-2020  προβλέπεται η ολοκλήρωση της αναστήλωσης του ορθοστάτη που θα αποτελείται από 15 αρχαίους και 2 νέους λίθους στην εξωτερική πλευρά, 2 αρχαίους και 18 νέους λίθους στην εσωτερική πλευρά. Συγχρόνως συνεχίζεται η αποκατάσταση του 1ουκαι 2ουδόμου με την τοποθέτηση των αποκατεστημένων αρχαίων λιθοπλίνθων που αποδόθηκαν στις στρώσεις αυτές αλλά και τη διαμόρφωση και ένταξη λίθων από νέο μάρμαρο. Οι δύο κατώτατες στρώσεις του τοίχου προβλέπεται να αποκατασταθούν πλήρως, ώστε να αποτελέσουν μία σταθερή βάση για τους επιπλέον 5 υπερκείμενους δόμους που προβλέπεται να αναστηλωθούν συνολικά.

Η υλοποίηση του προγράμματος αυτού θα συμβάλλει στην ανάκτηση της δομής των τοίχων του σηκού και στην ανάδειξη της αρχιτεκτονικής του μνημείου.

Στα τρέχοντα προγράμματα περιλαμβάνεται επίσης η κατάξεση των ραβδώσεων στα νέα συμπληρώματα του 3ου κίονα του προνάου του Παρθενώνα.  Πρόκειται για την τελική επεξεργασία που γίνεται στις επιφάνειες των σπονδύλων από νέο μάρμαρο και απαιτεί υψηλή εξειδίκευση και δεξιοτεχνία από πλευράς μαρμαροτεχνιτών.

Τέλος, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ (2014-2020) έχει ενταχθεί και η ανατοποθέτηση των δοκών της οροφής του δυτικού πτερού. Πρόκειται για 5 αρχαίες, αποκατεστημένες δοκούς και 10 δοκούς κατασκευασμένες από νέο μάρμαρο κατά τη δεκαετία του 1950.  Με την επέμβαση αυτή  (μελέτη: Κ. Σκαρής, Ρ. Χριστοδουλοπούλους, Ζ. Κοντέας και Α. Βρούβα) θα επανέλθουν στο μνημείο αρχαίοι λίθοι όπως η νοτιότατη ελεύθερη δοκός και 2 ταυτισμένα θραύσματα της βορειότατης. Άλλες 2 δοκοί θα αποκατασταθούν στατικά με την ενσωμάτωση ειδικά σχεδιασμένων συνδετηρίων. Αργότερα θα ακολουθήσει η τοποθέτηση επί του μνημείου όλων ή ορισμένων φατνωματικών πλακών από νέο μάρμαρο –που είχαν διαμορφωθεί την ίδια εποχή με τις δοκούς– αναλόγως των σχετικών αποφάσεων της ΕΣΜΑ και του ΚΑΣ.  Η επέμβαση αυτή αναμένεται να αποδώσει την αίσθηση του στεγασμένου χώρου στο δυτικό τμήμα του μνημείου και να αποκαταστήσει μερικώς τις συνθήκες φωτισμού της ιωνικής ζωφόρου του Παρθενώνα.